|
دادگاه عالی اروپا: ممنوعیت بازگرداندن پناهجویان به کشور دیگری در اتحادیه |
|
|
|
30 آذر 1390 |
روز 21 دسامبر 2011 دادگاه عالی اروپا با صدور حکمی اعلام کرد در صورتی که شرایط زندگی و مراحل رسیدگی به پرونده پناهجویان در یکی از کشورهای اتحادیه اروپا غیر انسانی، یا تحقیر آمیز و یا غیرمنصفانه باشد، هیچ یک از کشورهای اتحادیه اروپا نمی توانند پناهجو را به آن کشور بازگردانند.
مطابق قرارداد دوبلین، کشورهای اتحادیه اروپا موظف هستند اگر پناهجوئی را که قبلا در یک کشور دیگر اتحادیه اروپا بوده و از آنجا خودش را به کشور دیگری رسانده است، به همان اولین کشور اتحادیه اروپا بازگرداند که آن پناهجو قبلا در آنجا بوده، یا از آنجا عبور کرده، یا ویزای آنجا را داشته و یا در آنجا درخواست پناهندگی داده بوده است. اما دادگاه عالی اروپا در بررسی شکایت چند پناهجو از افغانستان، ایران و الجزایر که از یونان خود را بریتانیا رسانده بودند به این نتیجه رسید تصمیم بریتانیا برای بازگرداندن این پناهجویان به یونان درست نمی باشد.
بر اساس این حکم، وظیفه کشورهای اتحادیه اروپا مطابق پیمان نامه های مرتبط با پناهجویان این می باشد که حقوق بنیادین آنها را رعایت و تضمین کنند. اما وقتی مشخص می شود که شرایط زندگی در کشور دیگری از اتحادیه اروپا که پناهجو از آنجا آمده غیر انسانی بوده و حداقل های استاندارد لازم را نداشته و یا مراحل رسیدگی به درخواست پناهندگی غیر منصفانه است، نباید پناهجو به آن کشور بازگردانده شده و پرونده اش باید در کشور جدیدی که پناهجو خود را به آنجا رسانده است مورد بررسی قرار گیرد.
پناهجویانی که از یونان، مالت و ایتالیا به آلمان و دیگر کشورهای اتحادیه اروپا میایند از شرایط غیر انسانی در آنجا حکایت می کنند. گزارش سازمانهای حقوق بشری که بطور مستقل از این کشورها بازدید کرده اند نیز نشان میدهد که بسیاری از پناهجویان در این کشورها سرپناه نداشته، پول دریافت نکرده، از امکانات پزشکی محروم بوده و در مراحل پناهندگی نیز از مترجم به زبان مادری محروم بوده و برای یک دوره بسیار طولانی در بلاتکلیفی باقی می مانند. چنین شرایطی با استاندرهای مورد توافق کشور های اتحادیه اروپا مغایرت داشته و ناقض حقوق بنیادین پناهجو می باشد.
توصیه: در صورتی که شما از یکی از کشورهای اروپائی خود را به آلمان رسانده و در معرض خطر بازگردانده شدن به کشور قبلی می باشید، حکم دادگاه اروپا را که در زیر آمده چاپ و به وکیل خود بدهید. اگر دلایلی که شما ارائه میدهید اثبات کند که شرایط زندگی شما در آن کشور غیر انسانی بوده و رسیدگی به پرونده شما عادلانه نبوده است وکیل شما میتواند بر علیه اخراج شما، به دادگاه شکایت نماید.
نکات تکمیلی(31.12.2011):
نظر به سوالات مطرح شده به نکات تکمیلی زیر توجه کنید:
نکته اول: در رابطه با کشوری که قبلا بوده اید (آن کشوری در اتحادیه اروپا که قبلا در آنجا بوده و درخواست پناهندگی داده بودید)، باید بتوانید اثبات کنید که در آنجا با شما بدرفتاری شده، رفتار تحقیر آمیز و یا توهین آمیز یا تبعیض آمیز در کار بوده است. دسترسی به سرپناه و حداقل مسکن مناسب نداشته اید. به حداقل امکانات درمانی دسترسی نداشته اید. حداقل پول توجیبی ماهیانه به شما پرداخت نشده است. امنیت شما به قدر کافی تامین نبوده است. مراحل رسیدگی به درخواست پناهندگی شما عادلانه نبوده است، مثلا امکان دسترسی به مترجم رسمی برای پاسخ به سوالات اداره پناهندگی نداشته اید. و... توجه شود که اگر اگر تنها ادعا شود که با شما چنین رفتاری شده کافی نخواهد بود، بلکه باید آنرا اثبات کنید.
نکته دوم: حکم دادگاه عالی اروپائی بطور اتومات برای هیچ یک از کشورهای اتحادیه لازم الاجرا نمی باشد. همه کشورهای اتحادیه اروپا باید بعد از این حکم قوانین کشوری خود را در این زمینه تغییر داده و به اصطلاح آنرا با این حکم منطبق کنند. معمولا روند تغییر یا تصویب قانون جدید دو تا سه سال طول می کشد. تا آن زمان این حکم بطور اتوماتیک برای کشورهای عضو لازم الاجر نیست، به همین خاطر است که توصیه می شود به وکیل مراجعه شود. زیرا وکیل می داند که با چنین حکمی اگرچه نمی تواند بطور اتومات جلوی اخراج را بگیرد، اما با استناد به آن می تواند اخراج را معلق کند تا زمانی که در یک، دو یا سه سال آینده این حکم در قانون آن کشور وارد شود. معنی آن هم این است که در صورت ترک کشور قبلی و ارائه درخواست پناهندگی در یک کشور جدید در اتحادیه اروپا باید یک تا چند سال بلاتکلیفی در کشور جدید را به جان خریده و از قبل با این مسئله آگاهانه برخورد شود.
حنیف حیدرنژاد، مددکار اجتماعی و مشاور در امور پناهندگی و مهاجرین
|
