|
احترام و وفاداری به خمینی، مرز جدا کننده وفادارن به نظام با وفاداران به جنبش آزادیخواهی |
|
|
|
22 آذر 1388 |
وفاداری به خمینی و با احترام از او یاد کردن یعنی قبول تداخل دین و سیاست، یعنی قبول ولایت فقیه، یعنی قبول قانون اساسی این رژیم، یعنی قبول "یا روسری، یا تو سری" و سرکوب زنان، یعنی قبول اینکه بخاطر مذهب و ملیت و دگراندیش بودن یا بدلیل جنسیت- شهروند درجه دو بودن، یعنی قبول اعدام و سنگسار، یعنی توجیه شکنجه به نام "تعزیر"، یعنی قبول تجاوز و توجیه شرعی آن ، یعنی قبول آنکه "حفظ نظام" بالاتر از هرچیز دیگری است و درنتیجه یعنی قبول کشتن و خون ریختن و سرکوب کردن و...
***
پخش فیلم پاره کردن عکس خمینی از تلویزیون رژیم بهانه ای شده تا جناح غالب و حاکم بر قدرت تلاش کند جناح مغلوب را راحت تر سرکوب و تصفیه کند. واضح است که این یک نمایش حساب شده از طرف رژیم می باشد تا با پناه گرفتن در پشت آن بسیجیان و نیروهای متعصب خود را هرچه بیشتر تحریک کرده و با شدت بیشتری به سرکوب مردم بپردازند. همچنین این موضوع بهانه مناسبی است تا رهبران اصلاح طلبان حکومتی موسوم به "جنبش سبز" که تا کنون خود را منتصب به خمینی می کردند، راحت تر در تیررس حذف فیزیکی یا دستگیری و زندان قرار بگیرند. از این به بعد می توان انتظار داشت که نیروهای رژیم در تظاهرات ها عکس های خمینی یا عکسهای خمینی- خامنه ای را در سطح وسیع حمل کنند. آنها با "بر سر نیزه" کردن این عکس ها در تلاش خواهند بود تا خود را "حق" و طرف مقابل را "باطل، منحرف، منافق و خوارج و..." معرفی کنند. این دسته بندی های مبتنی بر تاریخ تشیع، امری است که قابل پیش بینی بود. (رسیدن به آزادی از خِلال جنگ ایدئولوژیک در درون رژیم جمهوری اسلامی تا کجا واقعی است؟ )
وفاداری به خمینی و احترام به او و به کار بردن القابی همچون "امام" برای او نشانه وفاداری به کل نظام و سیستم جمهوری اسلامی است. خمینی بناینگذار این رژیم و سیستم بوده است. او اولین مسئول ویرانی ایران و کشتار کردها و بلوچ ها و عربها و ترکمن ها و مسئول کشتار زندانیان و مخالفان سیاسی و مسئول ادامه جنگ ایران و عراق و مسئول آوارگی و فرار و مهاجرت میلیونها ایرانی است. او اولین و بزرگترین دروغگو در راس این نظام بود. او بود که زمینه ساز ویرانی کشور و گسترش فقر و تن فروشی و اداره کشور توسط حکومتگران دیروز و امروز را فراهم آورد. اگر کسی خواستار تغییر واقعی در ایران باشد، باید بر نقش شخص خمینی دراین همه جنایات انگشت بگذارد.
وفاداری به خمینی و با احترام از او یاد کردن یعنی قبول تداخل دین و سیاست، یعنی قبول ولایت فقیه، یعنی قبول قانون اساسی این رژیم، یعنی قبول "یا روسری، یا تو سری" و سرکوب زنان، یعنی قبول اینکه بخاطر مذهب و ملیت و دگراندیش بودن یا بدلیل جنسیت- شهروند درجه دو بودن، یعنی قبول اعدام و سنگسار، یعنی توجیه شکنجه به نام "تعزیر"، یعنی قبول تجاوز و توجیه شرعی آن ، یعنی قبول آنکه "حفظ نظام" بالاتر از هرچیز دیگری است و درنتیجه یعنی قبول کشتن و خون ریختن و سرکوب کردن و...
نانکه در ایران یا در خارج ایران بنام "جنبش سبز" از اصلاح و تغییر در چهار چوب این نظام دفاع می کنند، اکنون باید بگویند تا کجا وفادار به خمینی، آرمانها و میراث باقی مانده از او هستند؟ جنبش آزادیخواهی مردم ایران خواستار نفی این نظام در کلیت آن و به محاکمه کشاندن همه مسئولین این نظام است. شخص خمینی اگر چه مرده است، اما چیزی از بحث بر سر مسئولیت های او در ایجاد وضعیت کنونی نمی کاهد.
سایت انتگراسیون- حنیف حیدرنژاد
مطالب مرتبط
خمینی مُرد اما همچنان میراث پلید او بر سر مردم ایران گرد مرگ و بی اعتمادی و آوارگی را می پراکند
تفاوت های جنبش سبز با جنبش آزادیخواهی مردم ایران
|
