حجاب سمبل سرکوب و تحقیر، چه بر سر زن و چه بر سر مرد!
19 آذر 1388
امروز بسیاری از مردان آگاه و آزادی خواه ایران با بر سر کردن حجاب و انتشار عکس آن، نشان می دهند که براستی حجاب سمبل سرکوب و تحقیر زنان است. زن و زیبائی او چیزی برای قایم کردن و پوشاندن ندارد. زیبائی و جذابیت او ستایش انگیز و گیسوان افشانش چون چنگی است که وقتی به باد سپرده می شود، آواز آن حسی مالامال از عشق و اعجاب را بر می انگیزد. اگر یک ایدئولوژی و حکومت بر آمده از آن توان دیدن وجود انسانی زن را ندارد و دید "شهوت پرستانه" خود از زن را به حساب "اغواگری" او می گذارد، اوست که باید برود.
*** ایدئولوژی ضد انسانی حکومت حاکم بر ایران زن بودن را "مایه ننگ" می داند. یکی از "آب دار ترین" فحش هایتفکر مرد سالارانه، اسلامی- لومپنی در این تفکر و یکی از "غیرتی ترین" حرف ها که باید "خون مرد" را به جوش بیاورد، آنجاست که رفتار و حرکات یک مرد با "زن" مقایسه شود. مواردی از قبیل؛ نیگاش کن مثل زن راه میره، این ادا و اطوارهای زنانه رو بذار کنار، سوسول، اوا خواهر و ... از این نمونه است.
از آنجا که این ایدئولوژی ارزشی برای زن قائل نیست، برای "تمسخر و تحقیر" مردان نیز از این نوع مثال ها استفاده می شود؛ مثل؛ پسرا شیرن- مثل شمشیرن، دخترا موشن- مثل خرگوشن، اه نیگاش کن مثل موش می مونه، از زن هم کمتره و ... حتی رئیس جمهور این رژیم نیز از همین ادبیات استفاده می کند، آنجا که با خنده و تمسخر می گفت: روسای کشورهای آسیائی مثل زنهائی که سبد دستشونه که میخوان برن خرید، توی نوبت ملاقات (با او ) ایستاده بودند. (نقل به مضمون)
کنون نیز مامورین دستگاه سرکوب و شکنجه پرورده شده در همین مکتب فکری، فکر می کنند با پوشاندن چادر و حجاب بر سر مجید توکلی، یک فعال دانشجوئی و انتشار عکس های آن، می توانند جوانان فعال و آزادی خواه، اعم از زن یا مرد را تحقیر کنند.اگر برای رژیم زن بودن "مایه ننگ و تمسخر" است، برای یک جنبش آزادی خواهی، احترام به کرامت انسانی (زن و مرد) بالاترین افتخار است.
اتفاقا از ویژه گی های جنبش آزادی خواهانه کنونی مردم ایران در مبارزه برای رهائی، حضور گسترده زنان در آن است. امروز بسیاری از مردان آگاه و آزادی خواه ایران با بر سر کردن حجاب و انتشار عکس آن، نشان می دهند که براستی حجاب سمبل سرکوب و تحقیر زنان است. زن و زیبائی او چیزی برای قایم کردن و پوشاندن ندارد. زیبائی و جذابیت او ستایش انگیز و گیسوان افشانش چون چنگی است که وقتی به باد سپرده می شود، آواز آن حسی مالامال از عشق و اعجاب را بر می انگیزد. اگر یک ایدئولوژی و حکومت بر آمده از آن توان دیدن وجود انسانی زن را ندارد و دید "شهوت پرستانه" خود از زن را به حساب "اغواگری" او می گذارد، اوست که باید برود.
باید منتظر بود تا در آینده در تظاهرات خیابانی، زنان و دختران مبارز، حجاب تحقیر و بردگی را از سر بر کشیده و هرچه رساتر فریاد آزادی و برابری سر دهند.
