رژیم جمهوری اسلامی ادعا کرده است که قصد دارد اعدام در ملاء عام را متوقف کند! در خبری که سایت فارسی رادیو بی بی سی آنرا منتشر نموده، آمده است:
قوه قضائیه جمهوری اسلامی اجرای احکام اعدام در ملاء عام و انتشار گزارش های تصویری آن را ممنوع کرده است.
روز چهارشنبه، 30 ژانویه (10 بهمن)، دبیرخانه کمیته مرکزی اطلاع رسانی قوه قضائیه با صدور اطلاعیه ای اعلام کرد که آیت الله شاهرودی، رئیس این قوه، با صدور بخشنامه ای دستور داده است که از این پس مگر در موارد خاص، اجرای احکام اعدام در ملاء عام صورت نگیرد.
در بخشنامه رئیس قوه قضائیه رژیم آمده است که "اجرای احکام اعدام به صورت علنی فقط با موافقت رئیس قوه قضائیه و بنا به ضرورت های اجتماعی امکانپذیر است." ... به گفته سخنگوی قوه قضائیه رژیم "انتشار عکس و تصاویر مربوط به اعدام در رسانه ها ممنوع است و دادستان های عمومی و انقلاب هر حوزه قضایی مامور نظارت بر حسن اجرای این بخشنامه هستند." جمشیدی سخنگوی قوه قضائیه رژیم گفت که قوانین جمهوری اسلامی مجازات اعدام را برای جرایم بسیار محدودی پیش بینی کرده و افزود این مجازات "نباید به نحوی اجرا و اطلاع رسانی شود که جامعه، به ویژه جوانان و نوجوانان را دچار تنش روانی سازد." سایت رادیو بی بی سی
این ادعای رژیم جمهوری اسلامی تنها یک عقب نشینی تاکتیکی در واکنش به موج اعتراضات داخلی و بین المللی میباشد. انتشار گسترده فیلم و عکس های مربوط به اعدام در سراسر جهان بهترین سند برای سازمانهای بین المللی میباشد که جمهوری اسلامی حاکم بر ایران به هیچ وجه نمیتواند آنرا انکار کند. به همین دلیل است که رژیم انتشار عکس و تصاویر مربوط به اعدام را ممنوع کرده است. همان رژیمی که در ایران با بلند گو مردم را به تماشای دست بریدن، شلاق زدن و اعدام و سنگسار فرا میخواند، همان رژیمی که خود فیلم اعدام ها را در تلویزیونش نشان میدهد، حالا مخالف انتشار این تصاویر شده است!
مخالفت رژیم با خود اعدام نبوده و نیست و در آینده نیز تا آنجا که بتواند و از دستش بر آید هرچه وحشیانه تر سرکوب مردم ایران و اعدام جوانان را ادامه خواهد داد. آنچه رژیم با آن مخالف است، این است که اسناد جنایتهایش و مدارک نقض حقوق بشر در ایران به دست طرف حساب های بین المللی رسانده شود.
در جای دیگری از متن خبر آمده است: "اجرای احکام اعدام به صورت علنی فقط با موافقت رئیس قوه قضائیه و بنا به ضرورت های اجتماعی امکانپذیر است." به این ترتیب رژیم از همان اول روشن میکند که هر وقت لازم باشد و " ضرورت اجتماعی" ایجاب کند، یعنی برای ایجاد ترس و رعب و وحشت اجتماعی، چوبه های اعدام در مراکز شهر ها برقرار خواهد ماند. سوال این است: کدام ضرورت اجتماعی؟ تنها ضرورتی که تا کنون رژیم با در نظر داشتن آن چوبه های اعدام را بر پا کرده است، همانا "ضرورت حفظ نظام" بوده است. ماشین اعدام و شلاق و شکنجه و زندان همیشه ابزاری برای سرکوب اجتماعی بوده است.
از طرف دیگر رژیم تلاش میکند تا در آستانه نمایش انتخابات مجلس خود، در حالی که در خفا و در سیاهچالهایش به کشتن جوانان در زندانها، اینبار تحت نام خودکشی، ادامه میدهد، با انتشار چنین اخباری چهره ملایم تر!! از خود نشان دهد.
مضحکتر از هر چیز دیگر اشک تمساح ریختن سخنگوی قوه قضائیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی میباشد که میگوید: این مجازات "نباید به نحوی اجرا و اطلاع رسانی شود که جامعه، به ویژه جوانان و نوجوانان را دچار تنش روانی سازد." باید پرسید از کی این رژیم دلسوز مردم و کودکان و جوانان ایرانی شده و از چه زمانی توانسته به این کشف بزرگ نائل شود که اعدام در ملاء عام چنین آثار سوئی دارد!
با اعدام، بویژه اعدام در ملاء عام سعی این رژیم کشتن نه فقط یک انسان، بلکه کشتن انسانیت در قلب و ضمیر و روح چند نسل بوده است. به نحوی که آثار آن تا سالهای سال و تا چند نسل بعد نیز باقی بماند. این چنین رژیمی با چنین ماهیتی، ضد بشر و ضد انسانیت بوده و هست.
بعد از سی سال باید گفت عقب نشینی های تاکتیکی این رژیم هیچ ارزشی نداشته و تغییری در ماهیت آن محسوب نمیشود. البته همین مقدار عقب نشینی تاکتیکی- تبلیغی رژیم نشان ضعف او بوده و پیامش این است که با فشار بیشتر، میتوان بر این رژیم ضربه وارد کرد. پیام به جامعه جهانی برای فشار بیشتر به رژیم این است: به رژیم حاکم بر ایران بیشتر فشار آورید که حکم اعدام در ایران باید بطور کامل برطرف شود.
اگر چه فشار های بین المللی بر روی رژیم جمهوری اسلامی لازم است، اما سه دهه تجربه تلخ مردم ایران در زیر حاکمیت سیاه این رژیم نشان میدهد که لغو حکم اعدام و دیگر مجازات های تحقیر آمیز و غیر انسانی فقط با به کنار گذاشته شدن تمامیت این رژیم میسر خواهد بود.
