حنیف حیدرنژاد- دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در سفر اخیر خود به ژاپن و در یک کنفرانس خبری گفت که «با رهبران فعلی در ایران می‌شود گفتگو کرد» و «ایران هم با همان رهبری، بطور بالقوه می‌تواند تبدیل به کشور بزرگی بشود.»
این گفته ترامپ شخصیت تاجرمآبانه او را بیش از پیش روشن می‌کند. ترامپ همیشه گفته که یک تاجر موفق بوده و هنوز هم یک تاجر موفق است. او در تلاش است تا همان روش‌های چانه‌زنی و دلالی در دنیای تجارت را، با همه‌ی دروغ و کلک‌ها و نرمش و سازش‌هایش به دنیای سیاستی که رهبری‌اش را در دست گرفته بکشاند. برای ترامپ «سود و بُرد» است که اصالت دارد. اگر لازم باشد برای تامین این خواسته با رهبر کره شمالی به گرمی حال و احوال کرده و حتی حاضر می‌شود در جلوی دوربین‌ها از او بطور تهوع‌آوری تعریف و تمجید کند. چنین سیاستی اگر «سود» بیشتری را برای ترامپ تضمین کند هیچ مغایرتی با اهدافش نداشته و آن را دنبال خواهد کرد. در مورد رهبران جمهوری اسلامی نیز چنین است. اگر ترامپ بتواند از طریق دست دادن با جنایتکاران حاکم با ایران منافع خودش را تضمین کند، در آن تردید نخواهد کرد. دست تکان دادن ترامپ از راه دور برای رهبران جمهوری اسلامی یک پیام مهم دارد: آزادی و رهایی مردم ایران و تحقق یک حکومت آزاد، دمکراتیک و سکولار وظیفه مردم ایران و نیروهای مخالف جمهوری اسلامی است. این سخنان ترامپ باید فقط عزم مردم در مبارزه مستقل علیه جمهوری اسلامی را هرچه قویتر کرده و رهبران نیروهای مختلف ضد جمهوری اسلامی را هرچه بیشتر به مسئولیتی که در قبال نجات ایران دارند واقف کند و اینکه به آنها بفهماند از وقت‌گذرانی خودداری کرده و هرچه زودتر یک ائتلاف دمکراتیک و ملی را پایه‌ریزی کنند.
ترامپ همچنین در مورد سفر احتمالی شینزو آبه نخست وزیر ژاپن به تهران، به امکان میانجیگری آن کشور اشاره کرد و گفت: «اعتقاد دارم که ایران میخواهد گفتگو کند، اگر آنها میخواهند گفتگو کنند، ما نیز خواهان گفتگو هستیم.»
شاید بهتر باشد این تلاش ترامپ را به «حلوا» برای رهبران جمهوری اسلامی تشبیه کرد. اما مزه این حلوای ژاپنی را زمانی می‌شود بهتر فهمید که دیگر برگ‌هایی که تا کنون ترامپ بازی کرده را نیز در کنار آن قرار داد، چرا که این حلوای ژاپنی بیشتر مزه زهر دارد.
ترامپ تا کنون تلاش کرده بود از یکسو با انواع تحریم‌های مالی و بانکی و نفتی و از سوی دیگر با خط و نشان کشیدن، اعزام ناو هواپیمابر، اعزام بمب‌افکن‌های بی۵۲ و اعزام نیرو به منطقه خلیج فارس، «چماق» زور را بر سر حاکمان جمهوری اسلامی بلند کرده و با زبانی که این حاکمان خوب می‌فهمند با آنها صحبت کند. هدف ترامپ از این هشدار و ترساندن‌ها زیر فشار قرار دادن رهبران جمهوری اسلامی برای وادار کردن آنها به تسلیم و نشستن پشت میز مذاکره است.
در این صفحه شطرنج و در سمت دیگر آن دولت اسرائیل به رهبری نتانیاهو ایستاده که بهترین و نزدیک‌ترین رابطه را با ترامپ دارد. نیروهای اسرائیلی در چند ماه گذشته، ده‌ها بار از طریق حملات هوایی و موشکی با توسری‌های تحقیر آمیز پایگاه‌های سپاه پاسداران و نیروهای آن و حزب‌الله را هدف حمله قرار داده‌اند، اما تا کنون از سپاه پاسدارانی که آنهمه در محو و نابودی اسرائیل خطابه سر می‌داد هیچ صدایی در نیامده است.
در کنار آن چماق آمریکایی و آن توسری اسرائیلی، اینک ترامپ تلاش می‌کند تا با حلوای ژاپنی، رهبران جمهوری اسلامی را هر چه بیشتر به گوشه رینگ کشانده و به آنها حالی کند «جنگ نمی‌کنیم و مذاکره هم نمی‌کنیم»، حرف اضافه است. رهبران جمهوری اسلامی ناگزیر به انتخاب هستند: یا جنگ، یا توسری‌های تحقیرآمیز متعدد و ا گر اینها را نمی‌خواهند، نشستن چهار زانو با گردن کج در مقابل ترامپ بر سر میزِ مذاکره‌ای که پمپئو وزیر خارجه ترامپ قبلا شروط آن را اعلام کرده است.
معامله احتمالی ترامپ با جنایتکاران حاکم بر ایران ربطی به مردم ایران و منافع ملی ایران ندارد. چنین معامله‌ی مفروضی شاید بتواند برای مدتی بر عمر این رژیم بیافزاید، اما راه نجات مردم ایران در اتحاد و همبستگی آنها با هم و تلاش برای به زیر کشاندن تمامیت جمهوری اسلامی است.
http://www.hanifhidarnejad.com
