حنیف حیدرنژاد

پنج روز بعد از ادامه اعتراضات خیابانی در شهرهای کوچک و بزرگ در ایران، رژیم جمهوری اسلامی قصد دارد تا سرکوب اعتر‌اض‌کنندگان را به وحشیانه‌ترین شکل پیش ببرد. آخرین اخبار از کشته  شدن ۱۲ نفر از مردم خبر می‌دهند. حسن روحانی رئیس جمهور رژیم اسلامی روز ۱۱ دی طی سخنانی گفت «ملت ما یک اقلیت کوچک را که بیایند کاری انجام بدهند، شعاری خلاف قانون و خواست مردم بدهند و به مقدسات انقلاب توهین کرده و تخریب اموال عمومی بکنند را ملت ما اینها را بخوبی جمع می‌کند.»

این سخنان و سخنان پیشتر در نشست با کابینه اش در یک روز قبل به خوبی نشان می‌دهد که این رژیم اکنون به دنبال سرکوب تمام‌عیار مردمی است که از فقر و گرسنگی و نیاز اقتصادی به خیابان‌ها ریخته و کرامت انسانی خود را زیر حکومت اسلامی له‌شده و تحقیرشده می‌بینند. مردم در شعارهایی همچون «مردم گدایی می‌کنند، آقا خدایی می‌کند»، منشأ نابسامانی‌های اقتصادی و نارضایتی خود را سیاسی کرده و آن را به رأس نظام و شخص علی خامنه‌ای ربط می‌دهند.

شعارهای مختلف و متنوع در گوشه و کنار کشور هم از نارضایتی مردم نسبت به وضعیت اقتصادی خبر داده و هم نشان‌دهنده این است که آنها تمامیت نظام را پس زده و در چهارچوب این نظام راهی برای بهبود اوضاع نمی‌بینند: «اصلاح‌طلب اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا».

تنوع شعارها در گوشه و کنار کشور، نافی نظام جمهوری اسلامی است: «هم اسلام، هم قرآن،  هر دو فدای ایران».

همچنین این شعارها می‌تواند نشان نوعی پلورالیسم سیاسی نیز تلقی شود: «جمهوری اسلامی نمیخوایم نمیخوایم» یا «رضاشاه روحت شاد».

اما در عین نفی جمهوری اسلامی مهم است که شعارهای تظاهرکنندگان بر روی یک راه حل جایگزین متمرکزشود. تمرکز مردم بطور سراسری بر روی شعار «انتخابات آزاد زیر نظر نهادهای بین المللی» می‌تواند حلقه وصل همه مردم شده و راه دوران گذار به دوره‌ی پسا جمهوری اسلامی را نشان دهد. حتی اگر این سلسله اعتراضات در این مرحله به نتیجه مشخصی نرسد، اما «اتحاد مردم حول یک شعار و راه حل خاص» آنها را منسجم‌تر کرده و زمینه لازم برای فشار بین‌المللی به رژیم جمهوری اسلامی حول یک «خواست مشخص» را نیز بیشتر می‌کند.

گروه‌های سیاسی مختلف در شرایط دوره گذار، زیر نظر نهادهای بین‌المللی فرصت آن را خواهند داشت تا برنامه خود را به مردم معرفی کنند و مردم نیز می‌توانند در یک فضای آزاد و بدون فشار، نیروی سیاسی مورد نظر خود را انتخاب کنند. اگر چه در مرحله کنونی، رژیم جمهوری اسلامی به هیچ وجه به انتخابات آزاد تن نخواهد داد، اما در مراحل بعدی و در نقطه ضعف این رژیم، برای جلوگیری از خونریزی و هرج و مرج و برای جلوگیری از تجربه «انقلاب اسلامی و روی کار آمدن یک خمینی دیگر» ممکن‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه حل، برگزاری «انتخابات آزاد زیر نظر نهادهای بین المللی» خواهد بود.

در چند روز اخیر رسانه های جهان توجه زیادی به اعتراضات در ایران نشان می دهند. برای مثال کانال یک تلویزیون آلمان روز اول ژانویه (۱۱ دی) در برنامه خبر ساعت ۲۰:۰۰ (پر بیننده ترین برنامه خبری تلویزیون در آلمان) اولین خبر خود را به اعتراضات در ایران اختصاص داد.

با تمرکز بر روی شعار «انتخابات آزاد» می توان به جهانیان نیز نشان داد که نه تنها مردم ایران با شرایط کنونی در ایران موافق نیستند، بلکه خواست آنها عبور از جمهوری اسلامی است.

http://www.hanifhidarnejad.com