اول پاریس، حالا بروکسل. تروریست‌ها توانستند اروپای آزاد را به طور نمادین در قلب آن مورد هدف قرار دهند. دو عملیات تروریستی به فاصله فقط چهار ماه از همدیگر، آن هم با وجود اقدامات امنیتی شدید: این سرفصل جدیدی است که بعد از جنگ دوم جهانی اروپا به خود دیده است. دیگر هیچ چیز مانند گذشته نخواهد بود.

در حالی که آمبولانس‌ها چهره‌ی دیگری از فرودگاه بروکسل را به نمایش می‌گذارند، هواداران حکومت اسلامی (داعش) در اینترنت خبر انفجارهای امروز پایتخت اروپا را جشن می‌گیرند.

وحشت از انفجارهای بعدی همه جا و همه کس را فرا گرفته است. وحشت، حتی آنهائی را فرا گرفته که تا کنون خود را در بروکسل نسبتا در امنیت احساس می‌کردند. آنهائی که به تصور اینکه چون بروکسل پایتخت جهادیست‌ها در اروپا شده، بنا براین عملیاتی در این شهر انجام نخواهد شد نیز اکنون دیگر احساس امنیت ندارند. آنها فکر می‌کردند تروریست‌ها هر کاری هم که بکنند ولی حیاط خلوت خود و جائی را که در آن مخفی شده‌اند و کارهای تدارکاتیشان را در آنجا سر وسامان می دهند به یک میدان جنگ تبدیل نمی‌کنند. فرضی کاملا ساده‌لوحانه! امروز در جهان جائی که از تروریسم در امان باشد وجود ندارد.

Reuters©

اما یک شهر و یک کشوری هست که کار  تروریست‌ها را در تدارک عملیات و انفجارها ساده کرده است: کشوری که در دعوا و کشمکش بین «فِلامن»ها و «والون»ها [دو گروه بزرگ جمعیتی که ساکنان بلژیک را تشکیل می دهند] پاره پاره شده است. و یک شهر، بروکسل، که به دلیل رقابت پلیس در مناطق مختلف آن، وضعیت ایده‌آلی برای رُشد و ادامه‌ی حیات تروریست‌هائی مانند صلاح عبدالسلام- تروریستی که در انفجارهای پاریس دخالت داشت- مهیا کرده است. آنچنان که او بعد از انفجارهای پاریس توانست به راحتی به محله معروف «مُولِنبک»، در مرکز بروکسل و چند صد متر آنطرف‌تر از عمارات نهادهای مختلف اروپا، برگردد و در آنجا مخفی شود.

محله «مُولِنبک» همان محله‌ای است که ساکنان یهودی آن که در آنجا به کسب و کار مشغول بودند به مرور زمان و طی چند سال به تدریج از آنجا نقل مکان کردند و رفتند زیرا مورد ترورِ کلامی اسلامیست‌هائی قرار می‌گرفتند که در همسایگی‌شان ساکن شده بودند. ولی شهردار منطقه همه اینها را دید و کاری نکرد. مردمی هم که این محله را «شهرِ جهاد» می‌نامیدند، در جلسات مختلفی که در شهر بروکسل برگزار می‌شد به عنوان راست‌های رادیکال یا خارجی‌ستیز ناسزا می‌شنیدند.

Reuters©

همواره اما مبلغان وهابی که از عربستان سعودی تامین مالی می‌شوند اجازه داشتند در فاصله کوتاهی از مقر اتحادیه اروپا  برای سال‌های طولانی علیه کافران تبلیغ کنند. کجا؟ در خیمه و چادر بزرگی در پارکِ «پِراخت» بروکسل. جائی که که از سال ۱۹۵۸ یک نمایشگاه بین‌المللی بود و سعودی‌ها با ضرب و زورِ  پول آن را خریده و آن را به یک مرکز فرهنگی وهابی تبدیل کردند. آن هم با تائید واضح و روشن دولت بلژیک. برای چنین معامله‌ای حتی پادشاه عربستان شخصا دخالت کرد تا نفت ارزان‌تر به بلژیک برسد. از آن زمان هنوز بخش بزرگی از تسلیحات تولید شده در بلژیک به عربستان صادر می‌شود. نفت و سودجویی چنان زمامداران بلژیک را کور کرد، که دیگر ندید چگونه از همین طریق نفرت‌پراکنی و تبلیغِ تروریسم وارد کشور می‌شود. و این فصل جدیدی بود برای برآمدن و شکوفایی اسلامیست‌ها در بلژیک و در قلب اروپا.

حمام خونی که امروز در بروکسل جاری شد، از جمله حاصل و نتیجه‌ی درکِ اشتباه از رواداری و تولرانس است.

*نویسنده: رالف سینا، گزارشگر رادیو «WDR» آلمان در بروکسل
*تیتر اصلی: حمله به اروپا
*مترجم: حنیف حیدرنژاد

عکس و پردازش: کیهان لندن