|
فرار به جلو به سبک رهبری مجاهدین |
|
|
|
04 تير 1393 |
حنیف حیدرنژاد
سایت همبستگی ملی از سایت های وابسته به سازمان مجاهدین مطلبی با عنوان "فراخوان هنرمندان و فرهنگ ورزان ايرانی برای حفاظت ليبرتی" منتشر نموده است.[1]
این بیانیه خواهان "اقدامات فوري بين المللي براي حفاظت اين پناهندگان، انتقال فوري آنها به آمريكا يا اروپا، آزادي 7 گروگان و تحقيقات مستقل بين المللي در باره قتل عام 10شهريور1392در اشرف" شده است.
این خواستی بسیار درست است. باید از آن استقبال نمود و باید امیدوار بود امضاء کنندگان آن عملی شدن این خواسته را از رهبری مجاهدین طلب کرده و در آینده آن را دنبال کنند. با این وجود بی آنکه قصد قضاوت در مورد افراد امضاء کننده این فراخوان را داشته باشم، تنظیم و انتشار این فراخوان را اقدامی فرصت طلبانه و گامی برای به در بردن مریم رجوی از پاسخگوئی در این مورد، آنهم قبل از مراسمی می دانم که قرار است تاچند روز دیگر، یعنی در روز 27 ژوئن/ 26 تیرماه در پاریس برگزار شود.
در تقریبا یکسال و نیم گذشته پیوسته بسیاری از افراد خانواده ساکنین کمپ لیبرتی و دوستان آنها خواهان خروج آنها از عراق و انتقال این افراد به کشورهای امن ثالث بودند و به رهبری مجاهدین در مورد عدم پاسخگوئی در این مورد انتقاد می کردند. در دو هفته اخیر و با خطرناک تر شدن هرچه بیشتر وضعیت عراق، این خواسته ها بیشتر شده، در حالی که رهبری سازمان مجاهدین در مورد وضعیت ساکنین لیبرتی هیچگونه اطلاع رسانی انجام نمی دهد. این در حالی است که رسانه های رسمی سازمان مجاهدین اخبار طولانی و زیادی در مورد اوضاع امنیتی و سیاسی عراق و جنگ داخلی در این کشور را پوشش می دهند.
چرا این فراخوان، اقدامی فرصت طلبانه است؟
1- بسیاری از افراد امضاء کننده این فراخوان افرادی هستند که به درجات مختلف در طیف وابستگان به سازمان مجاهدین قرار دارند. تعدادی عضو شورای ملی مقاومت وابسته به مجاهدین می باشند. کسانی که سازمان مجاهدین را می شناسند به خوبی می دانند که بدون اجازه و تائید این سازمان، وابستگان به این سازمان اجازه اقدامات مستقل، آنهم از نوع دسته جمعی اش را ندارند. برای نمونه می توان به مصاحبه آقای دکتر کریم قصیم مسئول سابق کمیسیون محیط زیست شورای ملی مقاومت با تلویزیون بی بی سی در چند سال پیش اشاره کرد. اگر چه این اقدام او در دفاع از امنیت ساکنین قرارگاه اشرف بود، اما وی بعد از این مصاحبه از سوی رهبران سازمان مجاهدین زیر فشار قرار گرفت و حتی پس از اینکه او از شورا استعفاء داد، هنوز هم بخاطر آن مصاحبه مورد حمله قرار می گیرد.
بنابراین برخلاف ظاهر فراخوان، باید آن را اقدامی هدایت شده از سوی رهبری سازمان مجاهدین دانست.
2- سازمان مجاهدین در یکسال و نیم گذشته پیوسته خواست خانواده ها و دوستداران ساکنین لیبرتی برای انتقال این افراد به کشورهای ثالث را اقدامی هدایت شده از سوی وزارت اطلاعات معرفی کرده و آنانی که در این زمینه مطلب نوشته یا مصاحبه انجام می دادند را "مزدور وزارت اطلاعات" خطاب می کرد. حال سوال این است: چه شده و چرا رهبری مجاهدین بعد از یکسال و نیم، و بعد از کشته شدن دهها نفر در کمپ لیبرتی و زخمی شدن صدها نفر دیگر، همان خواست "مزدوران وزارت اطلاعات" را مطرح می کند؟ اگر در طرح این خواست از سوی رهبری مجاهدین صداقتی وجود می داشت، باید آن را خیلی وقت قبل مطرح می کرد و یا حداقل به خانواده های ساکنین لیبرتی که آن خواست را مطرح می کردند اتهام نمی زد. در حالی که این فراخوان هنوز هم این خانواده ها را "عوامل به کار گرفته شده از سوی رژیم جنایتکار آخوندی" معرفی می کند. بدین ترتیب، با صدور این حکم، و تنها در یک لحظه، بیش از 6000 نفر حامیان کمپین اینترتی "کمپین برای انتقال فوری ساکنان لیبرتی به کشور ثالث" [2] به عوامل خارج کشوری جمهوری اسلامی تبدیل می شوند.
آیا وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی از شنیدن چنین حکمی غرق در شادی نشده و از اینکه "تنها آلترناتیو دمکراتیک و بزرگترین نیروی اپوزیسیون"، رژیم را تا این حد توانمد و صاحب قدرت می بیند، خوشحال نخواهد شد؟ آیا صدور چنین حکمی بی اعتمادی و بدبینی بین ایرانیان نسبت به همدیگر را بیشتر نخواهد کرد؟ واقعا وزارت اطلاعات چقدر باید زمان و نیرو و انرژی می گذاشت تا می توانست در چنین سطحی، بی اعتمادی را بین ایرانیان گسترش دهد؟
3- مسعود رجوی به دلیل مسئولیتش در قبال جان ساکنین اشرف و لیبرتی و استراتژی شکست خورده اش زیر فشار قرار دارد. بسیاری از هواداران مجاهدین اتهامات زده شده به منتقدین و مخالفین را نمی توانند به سادگی قبول کرده و خود دچار سوال و تردید شده اند. تلاش های جداشدگان و منتقدین مجاهدین و نیز فعالیت های خانواده های ساکنین لیبرتی برای خروج ساکنین لیبرتی فشار را بر رهبری مجاهدین افزایش داده است. اینک رهبری مجاهدین با چنین فراخوانی می خواهد شدت این فشارها بر روی خود را کم کرده و با فرار به جلو قبل از مراسم پاریس، به طور فرصت طلبانه ای نشان دهد که همان خواسته ای که یک و نیم سال است از سوی منتقدین و جداشدگان مطرح می شود، اصلا خواسته او بوده و هست!
سنجش صداقت رهبری مجاهدین در این مورد و تشخیص اینکه آیا این فراخوان از سر فرصت طلبی است یا نیست، ساده است؛ اگر رهبری سازمان مجاهدین ادعا می کند که موانع خروج ساکنین لیبرتی نه از سوی آن، بلکه از جانب سازمان ملل و دولت ایالات متحده آمریکا و دولت عراق می باشد، در این صورت باید با شفافیت رفتار کند. رهبری مجاهدین باید یک گاهشمار و ساعت شمار خبری بر روی سایت رسمی مجاهدین ایجاد کند. در آنجا باید به صورت شفاف و مسئولانه ساعت به ساعت و روز به روز تمام ارتباطات رسمی انجام شده با مقامات سازمان ملل، دولت عراق و دولت ایالات متحده آمریکا برای انتقال ساکنین لیبرتی شامل: تلفن های انجام شده، نامه یا ایمیل های های ارسالی، ملاقات های انجام شده، همراه با پاسخ های دریافتی را به اطلاع افکار عمومی برساند. همچنین باید امکان ارتباط مستقیم تلفنی خانواده های ساکنین لیبرتی با ساکنین لیبرتی و برعکس را فراهم کند. در غیر اینصورت چنین فراخوانی را باید اقدامی فرصت طلبانه دانست.
حنیف حیدرنژاد
25.06.2014
http://www.hanifhidarnejad.com
پانویس ها
1- فراخوان هنرمندان و فرهنگ ورزان ايرانی برای حفاظت ليبرتی
2- کمپین برای انتقال فوری ساکنان لیبرتی به کشور ثالث
|
