- جمعه 7 ارديبهشت 1403

 
 
 
 
 
حقوق بشر
پناهندگی / اقامت
مهاجرت/انتگراسیون
جامعه/روحی-اجتماعی
مصاحبه / گفتگو
دیدگاه ها
ترجمه
پایان نامه
در دیگر رسانه ها
فیلم و صدا
درباره من
درباره سایت
Asyl / Aufenthalt
Menschenrechte
Über
 
 
عفو بین الملل: بیلان نقض حقوق بشر در ایران توسط رژیم جمهوری اسلامی در سال 2013 چاپ ارسال به دوست
09 فروردين 1393

اعدام

- اعدام رسمی اعلام شده: 369 نفر (358 مرد و 11 زن)

- اعدام های موثق و اعلام نشده: 335 نفر (شامل حداقل 18 زن)

- جمع حداقل اعدام های به اجرا در آمده: 704 انسان

- اعدام شدگان که در زمان ارتکاب جرم اتهامی زیر 18 سال سن داشته اند: حداقل 11 نفر

- اعدام در انظار عمومی: حداقل 44 نفر

- صدور حداقل 91 حکم اعدام که هنوز اجرا نشده

- به جز چین، تقریباً 80% تمام اعدام ها، در ایران، عراق و عربستان سعودی انجام شده؛ در ایران با در نظر داشت فقط اعدام های رسما اعلام شده 18% افزایش

- اعدام در ایران اغلب با استفاده از جرثقیل انجام می شود که در آن محکوم را به وسیله حلقه داری به دور گردن و در برابر چشمان تماشاگران بالا می کشند.


 

روال معمول قضائی در  مرحله پیش از محاکمه

- حبس در انزوای کامل

- حبس بسیار طولانی تر از مدت زمان تعیین شده

- گرفتن «اعتراف» از طریق شکنجه و بدرفتاری های دیگر و بعضا پخش آن پیش از محاکمه از تلویزیون

 - ادعای شکنجه به طور کلی مورد رسیدگی قرار نمی گیرد

- متهمان اغلب از امکان داشتن وکیل مدافع به انتخاب خود محروم هستند


جرائمی که به آن حکم اعدام تعلق می گیرد

- قتل، قاچاق مواد مخدر، تجاوز، جاسوسی و جرایم مبهم

- جرم محاربه («دشمنی با خدا») و فساد فی الارض («فساد بر روی زمین»)

- جرم محاربه به طور عمده علیه قیام مسلحانه است، اما در عمل در مواردی اعمال شده که متهمان دست به اسلحه نبرده اند بلکه متهم به ارتباط با سازمان های ممنوع در ایران بوده اند.

- محدوده مجازات اعدام در ایران گسترده بوده و «جرایم» کبیره ای همچون «زنای محصنه»، «ارتداد»، «لواط» را در بر می گیرد. این اعمال در موازین بین المللی در میان «مهمترین جرایم» قرار نمی گیرند و اصلا نباید «جرم» تلقی شوند.


بی خبری وکیل و خانواده

وکلای مدافع پیش از انجام اعدام از آن مطلع نمی شوند با وجود این که بر اساس الزام حقوقی قوانین ایران آنها باید 48 ساعت پیش از اعدام موکل اطلاع بیابند. خانواده های زندانیان اعدام شده همیشه از فرصت دیدار آخر برخوردار نمی شوند یا تاریخ اعدام پیش یا پس از انجام آن به اطلاع آنها نمی رسد.

اغلب، تنها نشانه ی نزدیک شدن اعدام، انتقال زندانی به سلول انفرادی است که عنوان «اتاق انتظار اعدام» دارد. گاهی اوقات، خانواده ها پس از اعدام جنازه خویشاوند خود را دریافت نمی کنند یا از محل دفن آنها مطلع نمی شوند.


گردآوری: حنیف حیدرنژاد


منبع:
گزارش سازمان عفو بین الملل در مورد اعدام در سال 2013- ترجمه فارسی

http://www.if-id.de/New/images/stories/2014/Gozareshe-Edam-AI-2014fa.pdf

 
 
 

hanifhidarnejad@yahoo.de | استفاده از مطالب این سایت با ذکر منبع بلامانع است | Copyright©www.hanifhidarnejad.com 2005-2024