|
کنترل به دلیل رنگ پوست در آلمان؛ وقتی حکومت اقلیت ها را مرعوب می کند |
|
|
|
04 اسفند 1392 |
حنیف حیدرنژاد
در آلمان، پلیس سالیانه 3.7 میلیون بار افراد را در محل های عمومی مانند فرودگاه ها، ایستگاه های قطار، داخل قطار ها و یا گذرگاه های مرزی کنترل کرده و از آنها اوراق هویتی شان را درخواست می کند. در بسیاری موارد نیز افراد مورد بازرسی بدنی قرار می گیرند.
به باور مدافعین حقوق بشر و حقوق شهروندی این بازرسی ها زمینه نژادپرستانه داشته و هدف آن اکثرا افراد سیاه پوست یا افرادی از شرق اروپا می باشند. اداره فدرال پلیس مرزی آلمان چنین اتهامی را رد کرده و تاکید می کند: "اطلاعاتی که حاکی از آن باشد که افراد به دلیل تعلق به یک گروه خاص اِتنیکی هدف بازرسی ها باشند موجود نیست."
از مجموع 3.7 میلیون بازرسی که با عنوان کنترل ورود غیر مجاز توجیه می شود، تنها 0.4% مشمول ورود غیرقانونی می شوند. رقم بالای کنترل به خاطر رنگ پوست آنقدر بالاست که حتی مدیر عامل آکادمی پلیس آلمان را نیز غافلگیر کرده است. او که به طور شخصی از فعالیت های سازمان عفو بین الملل نیز حمایت می کند می گوید: "فکر نمی کردم که میزان کنترل های به خاطر رنگ پوست تا این حد بالا باشد. اما هر چقدر با این موضوع بیشتر درگیر می شوم، متوجه می شوم که چنین پدیده ای واقعا وجود دارد." او راه مبارزه با این وضعیت را لغو بند 1آ از ماده 22 قانون پلیس می داند. مطابق این قانون، پلیس مجاز است برای "جلوگیری از ورود غیر قانونی" به چنین کنترل هائی مبادرت کند. وی تاکید می کندبا لغو این ماده است که زمینه قانونی چنین رفتاری نیز برداشته می شود.
مجله سیاسی تلویزیونی "مونیتور" در گزارش خود به تاریخ 20 فوریه 2014 با سه سیاه پوست نیز مصاحبه می کند. یکی از آنها که آلمانی بوده و در آلمان متولد شده می گوید از 12سالگی همیشه با این کنترل ها روبرو شده است. او که درمانگر طبیعی" است، از این نگران است که روزی، وقتی که مورد کنترل قرار می گیرد مراجعین او این صحنه را ببینند.
یک نفر دیگر که با او صحبت می شود یک سیاه پوست عضو حزب سوسیال دمکرات است. وی اکنون نماینده مجلس است. او یک صحنه کنترل در قطار را که پلیس مستقیم سراغ او آمده بود را اینطور تعریف می کند: «در قطار پلیس ها فقط به سراغ من آمدند. وقتی کارت عضویت خودم در شورای شهر "هاله" را نشانشان دادم زیاد راضی به نظر نمی رسیدند. وقتی کارت شناسائی وزارت تامین اجتماعی را کف دستشان گذاشتم، یکی از پلیس ها به آن دیگری گفت: با این کارتی که دارد، این یکی رو می گذاریم برود." »
این نماینده مجلس می گوید: "احساسم این است که آنها فقط به دلیل رنگ پوست است که من را کنترل کردند. احساس تحقیر و تبعیض می کردم."
نفر دیگری که با او مصاحبه می شود مدیر یک شرکت است. او تابعیت فرانسوی دارد و از سال 2010 در شهر مونیخ در یک شرکت کار می کند. وی نیز توضیح می دهد که به دفعات مورد کنترل قرار گرفته و می گوید: "این خیلی ناامید کننده است که من کار می کنم و مالیات پرداخت می کنم و بعد توسط پلیسی که با پول مالیات من کار می کند مرعوب هم بشوم."
او نگران این است که حالا چطور باید به پسر کوچکش حالی کند که باید منتظر اینگونه کنترل ها باشد.
"توم کونیگر" نماینده حزب سبزها در پارلمان آلمان که مدت های طولانی نماینده ویژه سازمان ملل بوده است می گوید: "ما، همه مظنون نیستیم. همه آنها که سیاه پوست بوده یا ریش بلند دارند مظنون نیستند. این یک روش تبعیض آمیز است که از قدیم هم آن را می شناسیم. زمانی که آدم ها بخاطرموی بلندشان مظنون تلقی می شدند. [اشاره به جنبش هیپی ها و مخالفت با جنگ ویتنام و جنبش 68 در اروپا]. تبعیض بر اساس قانون اساسی ممنوع است.» وی تلاش می کند تا "ظن و بدگمانی عمومی" را به عنوان مصداق تبعیض ممنوع کند.
حنیف حیدرنژاد
23.02.2014
http://www.hanifhidarnejad.com
منبع:
گزارش تلویزیونی برنامه "مونیتور"
Kontrolle nach Hautfarbe, Wie der Staat Minderheiten schikaniert
http://www.wdr.de/tv/monitor/sendungen/2014/0220/polizei.php5
|
