|
پناه جویان در همسایگی من، اینها چه کسانی هستند؟ |
|
|
|
29 خرداد 1390 |
انجمن یاری رسانی به پناه جویان شهر بوخوم آلمان به مناسبت روز جهان پناهندگان(20 ژوئن) مهمترین الزامات یک سیاست موفق انتگراسیون در زمینه مشارکت پناه جویان در زمینه های سیاسی- اجتماعی را یاد آور می شود.
در ماه های گذشته با اخبار زیادی در زمینه پناه جویان مواجه بوده و از موضعات زیادی در رابطه با جنگ، دیکتاتوری، گرسنگی و فجایع طبیعی و غرق شدن انسانها در دریا با خبر شده ایم، از مردمی که محلی امن را برای خود و خانواده شان جستجو میکنند. زندگی بسیاری از پناه جویان و پناهندگان در آلمان از سه فاکتور اساسی تاثیر پذیرفته است: در مواردی تجارب توام با شوک و ضربه های روحی در کشورشان، یا شوک و ضربه های روحی ای که در مسیر راه خود تا آلمان با آن روبرو شده اند و یا فشار های روحی مربوط به دوره ای که در کشورمان(آلمان) و شهرهائی که در آن زندگی می کنند با آن مواجه شده اند. در اغلب موارد اما، ما بسیار کم از وضعیت زندگی آنها و مشکلاتشان اطلاع داریم.
نگاهی به چند دسته از پناهجویان بر اساس وضعیت اقامتیشان:
1- متقاضیان پناهندگی: پناهجویانی هستند که پرونده درخواست پناهندگیشان در دست بررسی است. آنها باید در 48 ماه اول زندگی در آلمان در هایم(خوابگاه های) دسته جمعی زندگی کنند و حق استفاده از کلاس های انتگراسیون (کلاس زبان و آشنائی با آلمان) به آنها تعلق نمی گیرد.
2- پناه جویان قدیمی "دولدونگی": پناهجویانی که پرونده پناهندگی آنها بسته شده و به آنها ترک خاک آلمان ابلاغ شده، اما به دلایل مختلف، از جمله نداشتن پاس معتبر یا بدلایل پزشکی امکان اخراج آنها وجود ندارد و در نتیجه اداره خارجیان به آنها برگه هائی می دهد که حاکی از "تحمل= دولدونگ" آنان است. این برگه اغلب هر سه ماه یک بار تمدید می شود. این افراد بطور مداوم از طرف اداره خارجیان زیر فشار قرار دارند تا برگه های "بازگشت داوطلبانه" به کشورشان را امضاء کنند. برای بسیاری از پناهجوین این وضعیت غیر قابل تحمل شده است.
3- خارجیان با اجازه اقامت به دلایل انسانی: اجازه کار این دسته در اساس بعد از طی مرحله"چک حق تقدم" به آنها داده می شود. (با وجود این قانون عملا گرفتن اجازه کار بسیارکم می باشد زیرا منظور از چک تقدم آن است که فرصت شغلی ای را که این دسته افراد پیدا کرده اند، ابتدا متعلق به یک آلمانی، شهروند اروپائی و یا کسی می باشد که اجازه اقامت دارد و در نتیجه حق تقدم با آنهاست). این دسته از خارجیان زیر پوشش قانون تامین اجتماعی(سوسیال) مخصوص پناهجویان قرار میگیرند. (هر سه گروهی که فوقا با آنها اشاره شد زیر پوشش این قانون قرار دارند. میزان خدمات ارائه شده تحت پوشش این قانون برای افراد بزرگسال 38% و برای کودکان 54% کمتر از مقرری ماهیانه ای است که حقوق بیکاری "هارتث فیر" تعیین کرده است).
4- پناه جویانی که درخواست اجازه اقامت به "شرط کار" بر اساس ماده 104آ قانون اقامت داده اند: این دسته از افراد تا 31.12.2011 فرصت دارند تا یک کار پیدا کنند. کاری که درآمد آن آنقدر باشد که برای ادامه زندگی خود و خانوادۀ شان نیازی به کمک های دولتی نداشته باشند. در صورت برآورده نشدن این شرط امکان اخراج این دسته از پناهجویان وجود دارد. بطور خاص سالمندان، بیماران و والدینی که بطور تنها بچه هایشان را سرپرستی میکنند زیر فشار این قانون قرار دارند.امکانات درمانی برای همه دسته هائی که فوقا به آن شاره شد بسیار محدود بوده و از طریق همان "قانون کمک مخصوص به پناهجویان" تامین شده و هزینه های درمانی "موارد عاجل" تنها در موارد خاص از طرف اداره سوسیال به عهده گرفته می شود.
5- کودکان و نوجوانان(زیر سن) پناه جو: از اکتبر سال 2010 میزان این دسته از پناهجویان که به ایالت نورد راین وستفالن و شهرهائئ مانند دورتموند، بیلفلد و بوخوم می ایند زیاد شده است. انتظار می رود که این روند باز هم افزایش پیدا کند. این کودکان و نوجوانان در کنار مراقبت و رسیدگی در محل هائی که در آنجا نگهداری میشوند، همچنین نیاز به مشاوره های تخصصی در زمینه پناهندگی و اقامت دارند.
6- افرادی که بر اساس قانون بهم پیوستگی به همسر به آلمان آمده اند: اقامت مهاجرانی که در چهارچوب قانون بهم پیوستگی به خانواده یا بهم پیوستگی به همسر به آلمان میایند در ابتدا وابسته به همسر می باشد. آندسته از این افراد(بویژه زنان) که به دلیل ازدواج اجباری یا دلایل دیگر از سوی همسرشان با خشونت روبرو هستند، بدلیل ترس از دادن اقامتشان و یا بدلیل ترس از آنکه ممکن است حق سرپرستی فرزندشان را از دست بدهند برای مدت ها در رابطه ای که در آن خشونت برقرار است باقی مانده و برای جدائی از همسر یا گرفتن مشاوره اقدامی نمی کنند. بسیاری از این زنان و کودکان در نتیجه خشونت های جاری در خانواده از انواع فشارهای روحی رنج می برند.
7- پناه جویان بدون برگه اقامتی: ایندسته از پناه جویان قبل از هر چیز به امکانات درمانی مجانی از سوی سیستم تامین درمانی دولتی نیاز دارند که البته لام است تا ناشناس بودن آنها در آن تضمین گردد.
خواسته های ما چیست؟
انجمن یاری های پزشکی به پناه جویان شهر بوخوم آلمان بر این عقیده است که یک سیاست موفق انتگراسیون در قبال پناه جویان، پناهندگان و مهاجرین باید به لحاظ محتوائی این نظرگاه ها را شامل گردد: حق برخورداری از کلاس زبان آلمانی و کلاس های انتگراسیون و حق دسترسی و بر خورداری از امکانات درمانی بدون در نظر گرفتن موقعیت اقامتی، شانس برابر برای دسترسی به بازار کار، فراهم کردن و تامین زمینه های مشارکت اجتماعی- سیاسی از طریق برخورداری از حق رای برای شرکت در انتخابات محلی برای خارجیان و پناهندگانی که اجازه اقامت یا اجازه اقامت نامحدود داشته و بیشتر از پنج سال است که در آلمان زندگی می کنند، و بالاخره ما خواهان لغو قوانین تبعیض آمیزی همچون "قانون مخصوص تامین اجتماعی پناه جویان" هستیم. از طریق چنین اقداماتی است که سیاست می تواند زمینه احساس تعلق به این جامعه را برای این انسانها فراهم کند.
انجمن یاری رسانی به پناه جویان شهر بوخوم آلمان
17.06.2011
ترجمه و تنظیم حنیف حیدرنژاد
مطالب مرتبط
آشنائی با انجمن "یاری های پزشکی به پناهجویان در شهر بوخوم آلمان
نگاهی به گزارش سال 2010 بخش مددکاری اجتماعی مرکز یاری های پزشکی در امور پناهجویان در شهر بوخوم آلمان
Pressemitteilung
17.06.2011
Flüchtlinge in meiner Nachbarschaft, wer sind sie?
Aus Anlass des Internationalen Tags der Flüchtlinge am 20. Juni weist die Medizinische Flücht-lingshilfe Bochum e.V. (MFH) auf die wichtigsten Rahmenbedingungen für eine erfolgreiche gesell-schaftliche und politische Teilhabe von Flüchtlingen hin.
In den vergangenen Monaten konnte man in den Nachrichten vieles über Flüchtlinge erfahren. Wir erfuhren von Kriegen, Diktaturen, Hunger, Naturkatastrophen und Ertrunkenen; von Menschen, die einen sicheren Ort für sich und ihre Familie suchen. Bei vielen Flüchtlingen in Deutschland ist das Leben von drei wesentlichen Faktoren geprägt: Zum Teil traumatisierende Erlebnisse im Heimatland und auf der Flucht sowie die psy-chosozialen Belastungen in Deutschland; alle diese Erfahrungen können zu psychischen Krankheiten führen. In unserem Land, in unseren Städten, in unserer Nachbarschaft leben Flüchtlinge zum Teil schon viele Jahre. Doch gemeinhin wissen wir nur wenig über ihre Lebenssituation, ihre Probleme und ihren Aufenthaltsstatus.
Die einzelnen Flüchtlingsgruppierungen, unterschieden nach ihrem Aufenthaltsstatus:
1. AsylbewerberInnen: Flüchtlinge, deren Asylverfahren laufen. Sie müssen die ersten 48 Monate in Sam-melunterkünften leben und haben keinen Anspruch auf Integrationskurse.
2. Langjährig geduldete Flüchtlinge: Ihre Asylverfahren sind definitiv abgeschlossen, sie sind daher aus-reisepflichtig. Aber aus rechtlichen Gründen (fehlender Reisepass) oder aus tatsächlichen Gründen (Reiseun-fähigkeit aus gesundheitlichen Gründen) werden sie „geduldet“. Ihre Duldung wird meist nur für 3 Monate verlängert. Diese Personen werden permanent von der Ausländerbehörde (ABH) unter Druck gesetzt, um eine „Freiwillige Rückkehr“ zu unterschreiben. Für den überwiegenden Teil der Flüchtlinge sind diese Drucksituation und die kurzzeitige Verlängerung der Duldung nur sehr schwer ertragbar.
3. Ausländer mit Aufenthaltserlaubnis aus humanitären Gründen: Diese Gruppe kann über eine Vor-rangprüfung eine Arbeitserlaubnis erhalten, sie hat nur geringe Zugangschancen zum Arbeitsmarkt. So fallen fast alle diese Personen unter das Asylbewerberleistungsgesetz (AsylblG) und erhalten so nur sehr einge-schränkte Sozialleistungen. (Bei den ersten oben drei genannten Gruppierungen liegen die Leistungen bei Erwachsenen bis zu 38 % und bei Kindern bis zu 54 % Prozent unter den Hartz IV-Regelsätzen).
4. Flüchtlinge, die das Bleiberecht nach § 104a Aufenthaltsgesetz (AufenthaltG) beantragt haben:Diese Personen haben bis zum 31.12.2011 Zeit einen Job zu finden, der sie und gegebenenfalls ihre Familien unabhängig von staatlicher Unterstützung macht, bei Nichterfüllung droht die Abschiebung; besonders alte, kranke und alleinerziehende Flüchtlinge werden durch diese Regelung total überfordert. Die Medizinische Versorgung über das AsylblG ist für alle o.g. Gruppen sehr eingeschränkt und nur in „akuten Fällen“ werden die Behandlungskosten vom Sozialamt übernommen.
5. Unbegleitete minderjährige Flüchtlinge (UMF): Seit Oktober 2010 kommen immer mehr Flüchtlinge dieser Personengruppe nach NRW, u.a. nach Dortmund, Bielefeld und Bochum. Es wird erwartet, dass ihre Zahl weiter steigt. Neben der Betreuung in Jugendhilfe-Einrichtungen brauchen sie Beratung in asyl- und aufenthaltsrechtlichen Angelegenheiten.
6. Personen, die über die Ehegattennachzug-Regelung nach Deutschland gekommen sind: Migrantinnen, die durch Familien- oder Ehegattennachzug in die Bundesrepublik einreisen, erhalten zu-nächst kein eigenständiges Aufenthaltsrecht und sind somit von der Aufrechterhaltung der Ehe abhängig. Von häuslicher Gewalt oder Zwangsverheiratung betroffene Migrantinnen bleiben daher oft aus Angst vor dem Verlust des eigenen Aufenthaltsrechtes und des Sorgerechtes für ihre Kinder lange in einer Gewaltbe-ziehung, ohne den Partner zu verlassen oder Hilfe in Anspruch zu nehmen. Als Folge von Gewalt in der Fa-milie resultieren schwerwiegende psychische Belastungen für die betroffenen Frauen und ihre Kinder.
7. Papierlose Flüchtlinge: Sie brauchen vor allem eine anonyme und kostenlose medizinische Versorgung durch das staatliche Gesundheitssystem.
Was fordern wir?
Die Medizinische Flüchtlingshilfe Bochum e.V. ist der Meinung, dass eine erfolgreiche Integrationspolitik mit Flüchtlingen und MigrantInnen folgende Aspekte beinhalten muss: Den Anspruch auf einen Sprachkurs und auf einen ungehinderten Zugang zur medizinischen Versorgung unabhängig vom Aufenthaltsstatus; Chancengleichheit auf dem Arbeitsmarkt; eine gesellschaftliche und politische Teilhabe durch das kom-munale Wahlrecht für anerkannte Flüchtlinge und Ausländer mit Niederlassungserlaubnis bzw. Aufenthalts-erlaubnis, die mehr als fünf Jahre in Deutschland leben; eine menschenwürdige Behandlung durch die Be-hörden und die Abschaffung von diskriminierenden Gesetzen wie das Asylbewerberleistungsgesetz. Durch diese Maßnahmen soll die Politik diesen Menschen die Zugehörigkeit zur Gesellschaft vermitteln.
Für weitere Fragen wenden Sie sich bitte an den Sozialarbeiter, Herrn Hanif Hidarnejad, bei der Medizini-schen Flüchtlingshilfe Bochum e.V., Tel.-Nr.: 0234/ 325 92 72.
|
|
