او گفت:" به همراه برادرانم و دوستانم در انتفاضه 15 آوریل که قیام گرسنگان ، پابرهنگان و مظلومان بود ، شرکت کردیم. ما علیه فارسی سازی منطقه و تبعیض قیام کردیم و هنگامیکه تجمع مسالمت آمیز برگزار کرده بودیم توسط نیروهای رژیم بازداشت شدیم."
او افزود:" من و برادرانم و دوستانم تهدید شدیم در صورتی که از همکاری واعتراف به هر چه بر ما دیکته شده سرباز زنیم با مرگ روبه رو خواهیم شد."
حیدری افزود:" با حضور احمدی نماینده دادستانی شکنجه شدیم و او ما را به اعدام تهدید کرد سپس شعبه 4 دادگاه انقلاب به ریاست مرتضی کیاستی ما را به اعدام محکوم کرد."
او به نمایندگی از دوستانش گفت:" ما ساکن یک محله بسیار فقیری هستیم که دهها هزار نفر در آن زندگی می کنند. در حالی که بزرگترین شرکت صنایع فولاد ایران در مقابل ما قرار دارد اغلب کارگران آن از خارج از اهواز استخدام می شوند. با این وجود محله ما از بالاترین سطح فقر ، بیکاری ، گسترش مواد مخدر و پایین ترین سطح رفاه مدنی ، اجتماعی و بهداشتی رنج می برد."
وی گفت:" نصیب ما از چاه های نفت و گاز چیزی جز دود نیست. رژیم همچنین مسیر آب رودخانه های منطقه را به سمت مناطق فارس نشین منحرف کرد و به این ترتیب کشاورزی منطقه نابود شد. شرکت های استعماری نیشکر نیز بقیه زمین ها و آب ها را تصاحب کردند."
گفتنی است خبر اعدام این چهار فعال در 18 ژوئن گذشته به خانواده های آنها در اهواز ابلاغ شد.
اتحادیه اروپا ، بریتانیا ، آلمان و همچنین سازمان های حقوق بشری مختلف از جمله سازمان عفو جهانی و دیده بان حقوق بشر اجرای این حکم را محکوم کرده بودند.